Restorani na Žabljaku

Restoran - pansion Žabljak - vlasnik Milenko Stijepović

Restoran Javorovača

Restoran Čudna šuma

Restoran MB turist

Hoteli na Žabljaku

Hotel Jezera

Hotel je udaljen jedan kilometar od centra Žabljaka i 2 km od Crnog jezera i ima 210 kreveta. U sastavu hotela nalazi se i Rent-a-ville `Jezera` - ukupno 18 vila . Sadržaji smeštaja :
-Bar
-Dečije igralište
-Prodavnice
-Restoran
-Sauna
-TV sala
-Zatvoren bazen

ŽABLJAK" - bungalovi

Tel: (0)872 61-542

Nalazi se u centralnom delu nacionalnog parka Durmitor. Građeno je u planinskom stilu i sastoji se iz drvenih bungalova sa centralnim grejanjem. Nedaleko od odmarališta nalazi se Crno jezero okruženo visokim četinarima sa brojnim pešačkim stazama. U neposrednoj blizini odmarališta nalaze se banka, pošta, pijace i prodavnice.

Hotel "PLANINKA"

Tel: 0872 61-344

Hotel je B kategorije, sa centralnim grejanjem i 328 ležajeva. Sobe su sa kupatilom, telefonom i balkonom. Sadržaj:

- restoran

- picerija

- dva salona za dnevni boravak

- aperitiv bar

- diskoteka

- TV sala

- bilijar

- stoni tenis

- ski servis

- prodavnica.

Hotel "ŽABLJAK"

Tel: 0872 61-300

Hotel je B kategorije, sa centralnim grejanjem i 70 ležajeva. Sobe su sa kupatilom i balkonom. Sadržaj:

-restoran

- kafana

- aperitiv bar

-TV sala.

Jezera nacionalnog parka Durmitor

GORSKE OČI

Posmatrajući živopisnu panoramu durmitorskog područja, čovjek ne može, a da ne razmišlja o nastanku ovoga dramaticnoga pejzaža i uticaju moćnih prirodnih sila, koje su učestvovale u njegovom formiranju. Posebno obilježje svojim bistrim, zelenoplavim tonovima daju mu jezera, jer su neizbježna u svoj svojoj upečatljivosti, miru i tišini koju unose u prostor kojim dominiraju stjenovite litice, oštri, ka nebu okrenuti vrhovi, klisure, kanjoni, livade i pašnjaci. Osnovu za naučna istraživanja jezera Durmitora, postavio je Jovan Cviji daleke 1899. g. koji je, boraveći na Durmitoru, obišao gotovo sva jezera. U velikom dijelu, po njemu, ona su element prepoznatljivosti ove planine, jer nigdje, na tako malom prostoru, nije naišao na tako veliki broj jezera. Sva ona, kako ih je ovaj veliki naučnik nazvao GORSKE OČI, imaju svoju prepoznatljivost, različita su po postanku, velicini, po količini vode, po svom obliku i ljepoti pejzaža koji ih okružuje. Ipak, ako sve pogledamo iz našeg vremena, jezera nikad nije previše i ona nijesu data jednom za svagda. Privlačna su i značajna onako i onoliko, koliko je čista voda u njima, jer jezera, kao i ljudi, imaju svoje lice i svoju sudbinu. U nastavku, pročitajte priču svakog durmitroskog jezera, jer svako od njih je »oko zemlje«, a zajedno, oni su GORSKE OČI. Zagledani u njih, mi mjerimo dubinu svoje duše.

Kada se krene od Žabljaka prema Nikšiću, na devetom kilometru puta, lako uočljivo sa viših terena, nalazi se VRAŽIJE JEZERO - Kolijevka krilatih konja. Na nadmorskoj visini od 1411 m, duboko 10.6 m, široko otvoreno prema suncu, smješteno je na Jezersko - Drobnjačkoj površi, pored glavnog karavnskog puta, koji je u prošlosti spajao Onogost - Nikšić sa Taslidžom - Pljevljima. Legenda kaže da u njemu živi krilati konj, crvene dlake koji u vrijeme zvjezdanih noći izlazi da pase i vodi ljubav sa kobilama, koje žive na njegovim obalama. Nakon završetka zanosnog čcina, on ritne oplodjenu kobilu u stomak, da ne bi ostala suždrebna. Samo mu to jednom ne pođe za rukom, a oplođena kobila oždrijebi krilatog konja Jabučila, na kome čuveni Vojvoda Momčilo za čas prelijetaše sa Pirlitora na Durmitor.

Kada se krene putem, oko 500 metra dalje, smješteno je RIBLJE JEZERO. Nalazi se na dijelu jezerske površi, poznate pod imenom »Grčka strana«, na 1409 m nadmorske visine i sa najvećom dubinom od 5.5 m. Ime je dobilo po navodnom bogastvu ribom i to naročito velikim primjercima. Po narodnim pričama, italijanski karabinjeri, čija se komanda nalazila u Žabljaku, jednom prilikom su ulovili dva primjerka pastrmke potočare, koji su bili toliko veliki, da su pružali sa kraja na kraj ceste.

Na drugoj strani, u jugoistočnom dijelu Durmitora, na mjestu gdje visoko planinski reljef prelazi u Jezersku površ, nalazi se POŠĆENSKO JEZERO. Nadmorska visina jezera je 1487 m, a najveća dubina iznosi 3.6 metra. Kao jezero nastalo u cirkovima sela Pošćenje i tokom ledničke erozije, privlačilo je pažnju mnogih geologa. Mnogi prolaznici, putopisci, naučnici, bili su zadivljeni ljepotom ovoga jezera i živopisnom panoramom koja ga okružuje. Ako odavde krenete dalje, duboko ulazeći u kamena prostranstva Durmitora, naići ćete na MODRO JEZERO. Smješteno je u podnožju durmitorskog vrha zvanog Sedlena greda, na nadmorskoj visini od 1609 m, dok dubina vode dostiže najviše 3.3 metra. Kada pogledate boju ovoga jezera, biće vam jasno kako je dobilo ime. U jezeru ima pastrmke, a u njemu često obitavaju i divlje patke. Malo dalje od ovoga jezera, odvojeno jednim morenskim prevojem, smješteno je SRABLJE JEZERO. Ovo je jedno od najmanjih durmitorskih jezera, sa maksimalnom dubinom od 1.5 m. Durmitorci se kupaju u njegovoj vodi, drzeći da je ljekovita za kožne bolesti i po tome je i dobilo naziv.

Odmah tu, u njihovoj blizini, je VALOVITO JEZERO. Nadmorska visina ovoga jezera iznosi 1695 m, a najveća dubina 3.5m. Naziv mu potiče od riječi »val« ili »vao«, kojim se u nekim djelovima Crne Gore označavaju tereni sa mnogo oburvanih blokova. Još dalje, prema centralnim djelovima Durmitora, dolazi se u cirk Škrka, najdublji i najrasprostranjeniji na balkanskom poluostrvu. To je predio koji treba posjetiti, da bi se osjetila puna skala njegovih vrijednosti. Za tu bazu, Škrka nudi svoja dva jezera. VELIKO ŠKRČKO, koje je Jovan Cvijić označio i imenom »Zeleno«. Nalazi se na nadmorskoj visini od 1686 m, sa najvećom dubinom od 17.2 m. Boja vode ovoga jezera je zelenkasta, a maksimalna providnost dostiže 8.5 metara, po čemu je prvo među jezerima na Durmitoru. U velikom cirku Škrke, pored Velikog, postoji i MALO ŠKRČKO jezero. Ono se nalazi na čak 1711 metara nadmorske visine, sa prosječnom dubinom od 5.9 metara. Dalje od ovih jezera u pravcu sela Nedajno, u mjestu proširenja Sušičkog kanjona, smješteno je SUŠIČKO JEZERO. Na nadmorskoj visini od 1140 metara, ovo jezero je predstavnik periodičnih jezera Durmitora. Sušičko jezero se hrani vodom Sušice, a ona nastaje od vrela na odseku skala, samo u vrijeme vlažnih, proljećnih mjeseci, kada je i samo jezero vidljivo. Kada odatle krenete dalje prema Žabljaku, preko sela Mala Crna Gora i vrha Štuoc, sa vaše lijeve strane, u podnožju Crvene grede, nalazi se JABLAN JEZERO ili “Malo jezero”, kako ga neki zovu. Iako nosi ovo ime, prostranije je i dublje (8.5 m) od nekih drugih jezera na Durmitoru. Jablan jezero na 1791. metru nadmorske visine, sa svojom ljepotom samo dopunjuje ljepotu čitavog ovoga kraja. Niže od ovoga jezera, na samom izvorištu vrela Mlinski potok, smješteno je ZMINJE JEZERO. Skriveno u dubini šume, ledene tišine, kao da je namijenjeno da podsjeća na usamljenost i razmišljanje o njoj. Malo po dimenzijama, usađeno u tijesni ovalni pojas smrča, najvjerostojnije dočarava Gorsko oko, koje između četinarskih trepavica gleda na Crvenu gredu i obližnje vrhove. Nadmorska visina ovoga jezera iznosi 1520 m, a najveća dubina 7.7 metara. U neposrednoj blizini ovoga jezera, na prostoru između Velike poljane i sela Pitomine sa istočne, kao i sela Bosača sa zapadne strane, na nadmorskoj visini od 1489 m nalazi se BARNO JEZERO. Jezero je male površine, a strane su mu obrasle gustom barskom vegetacijom, dok se u njegovoj okolini nalazi četinarska šuma. Po narodnom vjerovanju, voda ovoga jezera je ljekovita, naročito za kožna oboljenja. Za hladovinu njegovih omorika se govori da je to mjesto, gdje planduju stada mladih divokoza. Maksimalna dubina ovoga jezera je samo jedan metar. U neposrednoj blizini Durmitora, na planini Sinjajevini, odnosno na njenom sjevernom dijelu, nalazi se ZMINIČKO JEZERO. Nadmorska visina Zminičkog jezera, nazvanog tako po kraju Zminica gdje se nalazi, je 1285 m. U širokoj zoni, pored obale, dubine ne prelaze 0.3 - 0.7 m, dok se prema centralnom, ona postepeno povećava i dostiže maksimalno 3.8 m. Ovo jezero je bogato divljim patkama, ćubastim patkama, kao i riđoglavim plovkama. Na drugoj strani, u jugoistočnom dijelu Sinjajevine, smješteno je ZABOJSKO JEZERO. Naziv mu potiče od obližnjeg katuna Zaboj, koji je u prošlosti, za vrijeme ljetnjeg izgona stoke, bio dobro posjećen. Jezero se nalazi na 1477 m nadmorske visine, a njegova maksimalna dubina iznosi 18.8 metara. Na našem prostoru postoji i nekoliko periodičnih jezera, koja se javljaju obično sa proljeća i jeseni, kada su jake kiše. Među njima, napoznatija je: ŠEVARITA LOKVA - Ovaj hidrografski objekat leži u blizini Vražijeg i Ribljeg jezera i izgledom dosta podsjeća na njih. Njegova maksimalna dubina je jedan metar. Osim ovog, tu je SUVA LOKVA smještena u Pošćenskoj dolini, na 1594 metara nadmorske visine i od Pošćenskog jezera je udaljena svega 1.8 kilometar, a dostiže maksimalnu dubinu do jednog metra. U centralnom dijelu Durmitora, na nadmorskoj visini od 2.028 metra, smješten je ZELENI VIR. Od najvisočijeg vrha Durmitora, Bobotovog kuka, udaljen je 1 km. Zeleni vir je dugačak 50 m, širok 40 i dubok 2 metra. Na tri kilometra jugozapadno od Žabljaka, sa kojim je povezano asfaltnim putem, smješteno je CRNO JEZERO, najveće i najpoznatije jezero Durmitora i drugo po površini medju planinskin jezerima Crne Gore i jedan od simbola ovoga kraja. Smješteno je ispod gorostasnog Međeda, kao čuvara i zaštitnika, i zaodjenuto je gustim četinarima, koji se zajedno sa Međedom ogledaju u njegovim modro zelenim dubinama. S proljeća, kada se snijeg počne topiti, ispod njega izbije snažno vrelo ČELINA, bučno se stropoštavajući bijelim slapovima u jezero. Sastavljeno je od dvije vodene površine, tzv. Malog i Velikog jezera, odvojene uskom površinom kopna, zvanog “struga”. Nadmorska visina jezera je 1418. metara. Malo jezero je duboko 49.1 a Veliko 24.5 metara. Temperatura vode ljeti prelazi 22 stepena, tako da je u toku vrelih ljetnih mjeseci, ovo jezero pravi raj za kupače.
Da bi razumjeli ovaj maleni putopis, ipak vam preporučujemo da jednog dana pođete i sami u obilazak i uživo osjetite hladovinu i nevjerovatnu ljepotu svih ovih JEZERA. Riječi, ipak, ovdje ponestane...

Opština Žabljak

Grad Žabljak nalazi se na sjeverozapadu Crne Gore, u srcu Durmitorskog područja, na visini od 1450 metara nadmorske visine i predstavlja najvisočije urbano naselje na Balkanu. Smješteno je u podnožju Durmitora i okruženo sa 23 planinska vrha od preko 2200 metara, sa 18 planinskih jezera i kanjonom rijeke Tare, najdubljim u Evropi. Danas u Žabljaku i okolini živi preko 4500 stanovnika.

Prvi slovenski naziv ovoga mjesta bio je “Varezina voda”, vjerovarno zbog jakog izvora pitke vode, oko koga se i formiralo naselje. Kasnije, dobija naziv “Hanovi” ili izvorno “Anovi”, gdje su odmarali trgovački karavani. Današnji naziv Žabljak dobija zvanično 1870. god., kada je u istom danu započeta izgradnja crkve, škole i kapetanskog doma. U ratnim danima i pustošenjima stare građevine su nestale. Ostala je samo Crkva Sv. Preobraženja, podignuta u čast pobjede nad Turcima, 1862. godine. Nastanak Žabljaka pratio je i začetak nekoliko trgovačkih i zanatskih radnji i kafana. Tako je, već osamdesetih godina 19 vijeka, Žabljak predstavljao i neku vrstu tržista, što je uticalo da postepeno počne preuzimati ulogu upravnog središta durmitorskog regiona. U periodu prije Drugog svjetskog rata, Žabljak je predstavljao varošicu sa tipično planinskom arhitekturom. Već u tom periodu, jedinstvena priroda počinje da privlači veliki broj turista iz tadašnje Kraljevine Jugoslavije, ali i iz inostranstva. Posebno su, zbog svojih veza sa Crnom Gorom, bili brojni gosti iz Italije. Osim veličanstvenog prirodnog ambijenta, bogatstvo ovoga područja životinjskim svijetom i pogodnostima, koje pruža za lov i ribolov, dovodi na Žabljak i dosta zaljubljenika u ovu vrstu sporta. Tokom Drugog svjetskog rata, varošica je bila spaljena. Spaljeni su svi domovi, ustanove i ništa od ovog malog planinskog naselja nije ostalo, osim loma i zgarišta. Od tada, pa sve do današnjih dana, Žabljak se gradio i izgrađivao i postao centar zimskog turizma u Crnoj Gori. Jedinstvena i raznolika prirodna bogatstva, na ovako malom prostoru, preporučili su Žabljak za ekološku prijestonicu prve ekološke države na Svijetu. Poslanici Skupštine Crne Gore, opijeni svježim planinskim zrakom, na vanrednoj sjednici, odžanoj pod vedrim nebom, donijeli su odluku o proglašenju Crne Gore za prvu ekološku državu i jednoglasno izabrali Žabljak za njenu prijestonicu.

OKOLINA

U okolini Žabljaka, nalazi se veliki broj sela i njihova starost je veoma različita. Neka od durmitorskih sela postoje vjekovima, dok su neka kasnije formirana. Naseljenici, koji su formirali ova naselja uvijek su birali pogodnija i zaklonitija staništa, dajući, pri tome, prednost prisojnim stranama i zelenim livadama. Jedan broj ovih sela, formirao se na mjestima gdje su prvobitno bili katuni ili neka stara naselja. Što se tiče samog stila gradnje, u tom pogledu ima značajnih razlika. Najveci broj sela je tzv. “razbijenog” tipa i kuće mogu biti dosta udaljene jedna od druge. Ima i sela gdje su kuće manje više blizu jedan drugoj, ali uopšte uzeto, sela i kuće su gradjene, bez nekog određenog reda i poretka. U durmitorskim selima, dosta je čest slučaj da sela dijele na gornje i donje, pa se ona tako i zovu. Donje selo je, po pravilu, starije selo dok je gornje nastalo vremenom, možda iz katuna ili sezonskih naselja stanovnika iz donjeg sela.

Klima

Najveći dio Durmitorskog područja ima prosječnu godišnju temeperaturu od 2 do 8 stepeni Celzijusa. Godišnje je 120 dana pod snijegom, većim od 15 centimetara, a skijaški tereni, koji su na većoj nadmorskoj visini, imaju sniježni pokrivač pogodan za skijanje 150 dana u godini.
U višim predjelima Durmitora i preko čitavog ljeta se mogu vidjeti nameti snijega, a u području Kalice je tzv. ''DEBELI NAMET'', dugačak 200 do 300 metara, na kome se može skijati i usred ljeta.
Klima ima odlike, od župske u kanjonima rijeka, preko subplaninske na visinama do 1200 metara, do tipične alpske. Zime su duge i hladne, ljeta relativno kratka i svježa, a zanimljivo je da su jeseni toplije od proljeća.

Ljudi

Stanovništvo sa ovih prostora pripada, po Jovanu Cvijiću, Dinaridskom tipu čovjeka. On konstatuje: ''To su ljudi od snage i moći, mahom vrlo visoki, vitki, elastični, nikada gojazni, lica pun izraza, jakih jagodica, sokolovih očiju, najljepši soj Balkanskog poluostrva''. Teška vremena, kao i teški uslovi života, ćerali su narod, koji je živio ovdje, na vječitu borbu, borbu sa prirodom, pokušavajući da je pobijede, koliko je to moguće i učine je svojim saveznikom. Ta vječita borba, dovela je do toga da su samo najjači ostajali, tako da su migracije stanovništva velike. Oni koji su ostajali i ostaju, potvrđuju pjesničku misao da se iz kamena rađa samo ono što je tvrđe od njega, kao i to da je kamen ljudska kolijevka, a planina gospodska stolica.Takvi su i durmitorci, ljudi gorštaci, tvrđi od kamena i jači od planine, koja ih je sačuvala i uvijek spremni da brane svoj kamen, kao nešto najvrijednije.

Etnografsko blago

Prirodni ambijent, uslovi privređivanja i način življenja, posebno su našli odraza u tradicionalnoj arhitekturi, izradi oruđa za rad i predmeta za upotrebu u domaćinstvu, kao i u načinu odijevanja ljudi u ovome kraju. Objekti za stanovanje i predmeti za rad i domaćinstvo su tradicionalno izrađivani od drveta, a predmeti za odijevanje i obuvanje od vune, konoplje, lana i kože. Posebno su lijepo oblikovani i često izrezbareni predmeti za domaćinstvo izrađeni od drveta. Jedan od predmeta te vrste je “stolovača”, koja se izrađuje od tvrdog drveta, najčešće od javora, a odlikuje se lijepom formom, maštovitom ornamentikom i prefinjenom rezbarijom. Kolijevka, takođe, predstavlja predmet, čijem oblikovanju, ukrašavanju i izradi se poklanja posebna pažnja, jer se radi o kultnom predmetu, koji se skoro nikada ne otuđuje. Domaćicama je posebno stalo da imaju lijepo izrezbarene preslice, koje često predstavljaju izuzetne umjetničke tvorevine lokalnih majstora. Predmeti za odijevanje, pravljeni su od ručno tkanih materijala ili su pleteni od vune. Od tkanih materijala, posebno lijep izgled imaju valjane ponjave, velence i drugi prekrivači, zatim struke džamadani, zubuni, suknje, dušanke, dijelovi tradicionalne crnogorske nošnje i drugi predmeti za odijevanje pravljeni od vune. Od pletenih proizvoda, po ljepoti i interesantnosti motiva, ističu se džemperi, šalovi, priglavci i čarape. Kao obuća, korišćeni su opanci pravljeni od ovčije kože. Etnogarfsko blago prestavlja veliko bogastvo i vrijednost ljudi u ovome kraju, ali ono postepeno iščezava, pod uticajem novih industrijskih proizvoda, kao i savremenog načina života. Neki od ovih starih zanata su, ipak, izdržali nalet novih doba. Tako i danas na Žabljaku možete kupiti, kao suvenir, ali i kao stvar određene upotrebne vrijednosti, veliki broj navedenih predmeta.

O vrhovima ...

BOBOTOV KUK – 2.523mBobotov kuk je najviši vrh na Durmitoru. Uspon na ovaj vrh nije samo trofej planinarskog poduhvata, već i impresivno saznanje i doživljaj raznolikosti planinskog reljefa. Ovo naročito važi za uspon sa sjeverne strane od Žabljaka. Već u podnožju, prolazi se kroz prašumsku zonu usred koje se nalazi Crno jezero. Poslije uspona, strmom stranom i neravnim dnom moćnog ledničkog toka, stiže se u katun Lokvice. Odavde, preko Biljegovog dola i ledničkog cirka Valoviti do, ugledaćete divovski lednički cirk Škrku, dubine 800 m. Odatle, nekih dvadeset minuta hoda, stiže se na sam vrh. Vidik sa Bobotovog kuka je nezaboravan i zahvata široko područje u radijusu od nekoliko stotina kilometara – od planine Rudnik na sjeveru do Orjena i Jadranskog mora na jugu, i od Kopaonika na istoku do Čvrsnice na zapadu. Osobito upečatljiv utisak ostavljaju planinski lanci crnogorskih planina, ispresijecani riječnim dolinama i živopisnim kanjonima, kao i zatalasane planinske površi, smještene oko Durmitora. Pogled na masiv Durmitora otkriva svu ljepotu nastanka ove planine, a poseban doživljaj predstavlja pogled na Škrčku uvalu i dva prekrasna jezera smještena u njoj, zatim nevjerovatne figure Šarenih pasova, neobični izgled grebena Zubci i panoramu Valovitog dola, preko koga se vidi Crno jezero i Jezerska povrč. Opisani jednodnevni izlet je nezaboravan i ne ostaje samo na njemu. Trajanje uspona 5h i 30 min.

BEZIMENI VRH - 2.487mŽabljak (1.450 m) – Lokvice (1.800 m) – Biljegov do (1.965 m) - Valoviti do (2.080 m) - Bezimeni vrh (2.487 m). Trajanje uspona 5 h i 15 min. Visinska razlika 1.040 m. Vrlo naporna tura, zbog prelaska prostranog krševitog područja. Pod samim vrhom se nalazi snježnik, do početka avgusta.

MININ BOGAZ – 2.387mPrvi je na rang listi durmitorskih vrhova po vitkosti. Oštar vrh, alpska igla, nosi ime pastira i lovca koji je na ovom vrhu i oko njega imao svoju čekalicu. Uspon od Žabljaka (1.450 m) - Lokvice (1.800 m) - Biljegov do (1.965 m) - Sagorjele ploče (2.120 m) - Minin bogaz (2.387m). Trajanje uspona 4h i 15 min. Naporna tura, zbog prelaska prostranog krševitog područja.

MEĐED – 2.287mDok je Crno jezero, taj drugi član velelepnog pejzaža, postalo šetalište, kupalište za sve brojnije turiste, njegov gorostasni susjed, nesebično podarivši blistavim jezerskom ogledalu svoj tamno zeleni lik, na radost obožavalaca prirode, ostao je “devičanski” čist. Za one planinare, koji nemaju planinarskog iskustva kretanja po srednje visokim planinama, ova tura na Međed je najeksponiranija i na mnogim mjestima zahtijeva veliku pažnju pri kretanju. Žabljak ( 1.450m) - Inđini dolovi (1.750 m) - Klještina - Mali međed (2.223 m) – Grebenski prelaz do Velikog Međeda (2.287m). Trajanje ture 4 h.

SAVIN KUK -2.313mUz Međed,ovo je posjetiocima Durmitora najpoznatiji vrh. Staza do samom vrha, napravljena je još početkom dvadesetog vijeka za izlazak crnogorskog suverena Kralja Nikole prvog. Osim toga, ovaj vrh je privlačan i zbog legende o Savinoj void, za koju se tvrdi da je ljekovita. Predlažemo sledeću maršutu: Crno jezero (1.416 m) – izvor – Točak ( 1.540 m) - Mioč Poljana (1.569 m) – Savina voda (2.212 m ) – Savin kuk (2.313 m). Duzina trajanja 3 h.

ŠLJEME – 2.455mŠljeme nije u pravom smislu vrh, već prostrana krečnjacka gromada zaravnjenog tjemena, na visini od 2.400 metara, duzine 2 km, sa koga se u vidu glavica siroke osnove, nižu najizrazitiji vrčici do visine od 2.455 m, koliko dostiže najviši od njih. Žabljak (1.450m) – Motički gaj – Poljana - Korita - Panalj (1.813 m) - Šupljika (1.930 m) - Čista strana – Vrh Šljemena ( 2.455 m). Trajanje uspona 4h i 30 min. Visinska razlika 1.001 metar. Veoma naporna tura, obzirom na daljinu i visinsku razliku.

PLANINICA - 2.330mOvaj durmitorski vrh sve vise stiče glas prvorazrednog vidikovca, na čvorištu najviših vrhova Durmitora. U slučaju pogodnog vremena, može se provesti šitav dan u odmoru i doživljavanju najživopisnijeg planinskog svijeta kod nas. Žabljak (1.450m) – Ivan do (1.470 m) – Zminje jezero (1.520 m) - Ališnica - Planinica (2.330 m). Trajanje ture 4 h. Visinska razlika 900 m.

CRVENA GREDA – 2.175mU luku planinske panorame visokog Durmitora, posmatrane od Žabljaka, Crvena greda sa Velikim Štuocem završava ovaj impozantni luk na ivici kanjona Tare. Žabljak (1.450 m) - Ivan do – Bosača – Jablan jezero ( 1.880 m) - Crvena greda (2.175 m). Trajanje ture 3 h. Do Jablan jezera lako, a dalje umjereno naporno zbog znatne visinske razlike i prostranstva područja kretanja.

PRUTAŠ - 2.393mPrutaš je izuzetan vrh, ne samo na Durmitoru, već i šire. Krase ga blage linije grebena, zelene planinske strane, čudesni kosi slojevi ¨Prutovi¨, po kojima je dobio ime. Ako neki vrh na Dumritoru može biti sinonim prijatnog uspona i uživanja u čarobnoj visokogorskoj sredini, onda je to svakako Prutaš, Dobri do- izvor Šarban 1.700 m - Škrčko ždrijelo (2.114 m) – Prutaš (2.393 m). Trajanje 3 h i 15 min.

Planinske atrakcije Žabljaka

Masiv Durmitora pruža idealne uslove za planinarenje. Na realtivno malom prostoru, moćnim tektonskim djelovanjem, stvoren je planinski svijet fantastičnih oblika. Oštri vrhovi, neki poput alpskih igala (Minin bogaz, Zupci, Sohe) i oni drugi, masivne kupole i pleća ili strana šarom isjeckana na prutove (Prutaš, Šareni pasovi,), vertikalno zasječeni (Savin kuk , Šljeme,) odjeveni u ruho unikatno (Međed), jarko obojeni (Crvena Greda) ili oni treći sedleni (Sedlen greda), uvijeni ( Uvita greda), obli (Obla glava), usamljeni ( Stožina) i dr. Zastrašujući, tamni, svijetli, minijaturni, gorostasni i svi oni skupa, na najbolje markiranom planinom na ovim prostorima su pravi raj za planinare. Vrhovi Durmitora i glavne planinske atrakcije Žabljaka su :

- Bobotov kuk

- Bezimeni vrh

- Minin bogaz

- Međed

- Savin kuk

- Šljeme

- Planinica

- Crvena greda

- Prutaš .

Ovo su samo neki od durmitorskih vrhova koje možete, da ne kažemo i morate, osvojiti kada posjetite ovu planinu. Prilikom obilaska durmitorskih vrhova, imaćete priliku da se upoznate i sa LEDENOM PEĆINOM, u kojoj se priroda poigrala i stvorila predivne ledene ukrase, stalaktite i stalagmite. Zadovoljstvo disanja čistog vazduha, uživanja u netaknutoj prirodi i ukus studene planinske vode, ne može se opisati riječima - to se mora doživjeti.

O Durmitoru ...

Porijeklo imena Durmitor nije pouzdano utvrđeno. Po nekima, riječ Durmitor je romanskog porijekla. Izvedena od latinske riječi ¨dormitorium¨, odnosno odatle proizašle italijanske riječi ¨dormitorio¨ ili DORMIRE – spavati, jer su navodno rimski legionari, prolazeći tim krajem pitali ''da li planina spava''. Međutim, postoji i drugo tumačenje, koje je vjerovatno bliže istini, da se radi o nazivu koje su mu dali KELTI, tj. da ime potiče od keltskog ''dru-mi—tor '', što znači ''voda sa planine''. U svakom slučaju, radi se o nazivu, koga su naslijedili Sloveni dolazeći na ovaj prostor, a stanovnici ovog kraja Durmitor izgovaraju sa naglaskom na drugi slog.

Polazeći od bogastava i specifičnih vrijednosti, u okviru Nacionalnog parka Durmitor je izdvojeno sedam područja sa posebnim režimom zaštite i to: prašuma smrče i jele u slivu Mlinskog potoka; kompleks crnog bora na Crnim podima u kanjonu Tare; Crno jezero sa šumom u neposrednoj blizini; dolina Škrčkih jezera i uže područje kanjona Sušice; Barno jezero sa najbližom okolinom; Zabojsko jezero sa okruženjem; i uza kanjonska dolina rijeke Tare. Prirodne vrijednosti Durmitora i rijeke Tare dobile su dvostruko međunarodno priznanje i potvrdu. Naime, u okviru projekta ''Biosfera i čovjek'' rijeka Tara je 1977. godine upisana u ekoloski rezervat biosfere svijeta, čime je zaštićena međunarodno usvojenom konvencijom. Nacionalni park Durmitor je 1980. godine proglašen za svjetsko prirodno dobro i upisan je u registar svjetske kulturne u prirodne baštine, koja se vodi pri UNESCO-u.

Žabljak je najvisočiji grad na Balkanu. Nalazi se na 1456m nadmorske visine. Smješten u samom središtu gorostasne planine Durmitor, Žabljak predstavlja najpoželjniju destinaciju zimskog turizma. U njegovoj blizini se nalazi i najdublji kanjon u Evropi, veličanstveni kanjon rijeke Tare. Ovaj mali grad na sjeveru Crne Gore okružuju mnogobrojna jezera i veliki broj planinskih vrhova. Zbog prirodnih ljepota koje izviru na svakom koraku Žabljak privlači i veliki broj turista za vrijeme ljeta. Saznanje da Durmitor, van zimske sezone, prekrije 1500 vrsta raznog bilja dovoljan je razlog da se posjeti ovaj gradić. Manifestacije kao sto su Dani planinskog cvijeća i Angel kup upotpunjuju turističku ponudu Žabljaka, a manastiri i crkve u blizini grada doprinose u razvijanju vjerskog turizma. Splavarenje rijekom Tarom je svakako posebna atrakcija za ljubitelje extremnih sportova.